7.7.11

Wanneer leert BJZ/ CJG?:


Beste lezer, Nederlandse adoptieouders,
Het verslag van het school-onderzoek over de (na)zorg-hulp bij adoptie is er:
Wat al eerder werd gezegd, blijkt voor de Nederlandse situatie ook te gelden:
'De reguliere Jeugdzorg is onbekwaam om de juiste kennis (diagnostiek) te verbinden bij een hulpvraag.' 
De Onderzoeksraad voor de Veiligheid (Van Vollenhoven) kwam tot deze conclusie rond gezinnen met een ernstige allergie voor pedagogische boeken of dito aanwijzingen, ook wel multi-problem-gezinnen genoemd (dodelijke Savanna-cases als voorbeeld, waar de gezinsvoogd geen hulp van een diagnost inriep).
De Commissie Samson kwam tot deze conclusie rond misbruik binnen en door de Jeugdzorg van kinderen (w.o. seksueel misbruik).
Ook het Donaldson Adoption Institute (Keeping the Promise) bevestigde dit en daarmee de bevindingen van prof. R. Hoksbergen, dat de reguliere jeugdzorg te onbekwaam blijkt voor het juist herkennen van adoptieproblematiek, waardoor Hoksbergen adviseerde om tot een gespecialiseerde ingang voor bepaalde doelgroepen te komen, wat de SSF bevestigde met het advies naar de regering om voor de pleeg- en adoptie-doelgroep (en voor andere moeilijk te herkennen gedragsstoornissen) een proeftuin (IBAP) op te zetten, dat gefinancierd kan worden door het geld mee te laten verhuizen uit het budget voor BJZ (bureaus jeugdzorg) met het kind mee naar deze deskundiger toegangspoort tot jeugdzorg cq. adoptiezorg en hechtingsonderzoek.
Iets waar BJZ (en CJG) lering uit zou moeten trekken: specialisaties van node! -- Maar AMK/BJZ/CJG mijdt diagnostiek en misleidt rechters, ten behoeve van werkgelegenheid en bezettingsgraden, over het hoofd van kinderen heen.
Dit onderzoekje bevestigt met de ervaringen of verwachtingen van (aspirant-)adoptiefouders (conform wat ouderondersteuners en advocaten zien; http://www.peterprinsen.nl/HERZIENINGOTS.OPENBRIEFEERSTEKAMER.htm ) dat hier in Nederland het treurig gesteld is met AdoptieZORG; gelijk aan de speculatieve en manipulerende 'gewone' jeugdzorg. Men kan beter via de huisarts naar een orthopedagoog of jeugdpsychiater, met de nodige assertiviteit!
Verkeerde jeugdzorg verstrekken door de Jeugdzorg is als een kindermishandeling.
Daar zou een tuchtrecht tegen kunnen gaan beschermen als kwaliteitscontrolemechanisme.Wel dan met beëdiging en normen op BIG-niveau voor tuchtrecht.
Jeugdzorgers zouden meer en eerlijker  moeten inzetten op hulp aan huis.
En niet de ouders telkens in een onheus en diskwalificerend daglicht zetten om maar hun zin door te drijven en de rechter te misleiden, om een OTS of UHP voor elkaar te krijgen, en daarmee werkgelegenheid over het hoofd van de psychische ontwikkeling van het kind heen. .
Veel gedragsproblemen bij kinderen worden bij BJZ niet herkend, zodat er niet juist ingezet kan worden op een behandelplan naar aanleiding van specialistische diagnostiek.
Onheus betichten naar ouders -emotioneel- is schadend voor de kind-ouderband. = Uithuisplaatsen is schadelijk voor een kind, en kan leiden tot onthechting, oudervervreemding (LJN BA7155), loyaliteitsconflicten, minderwaardigheidscomplexen, enz..

Eigenlijk zou de overgang tussen vrijwillige hulpvraag en gedwongen maatregelen (OTS/ UHP/ ontzegging uit ouderlijke macht) enkel overgelaten mogen worden aan een Raad v.d. kinderbescherming (niet BJZ!) die genormeerd en beëdigd dient te werken om tuchtrechtelijk te kunnen wegen. 
Veel artikelen op http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/.
Zie ook: Adoptielink1 of  http://www.adoptiezorg.web-log.nl/ of zoek adoptie(klachtrecht) bij www.20six.nl (soms werkend)